برگزاری نخستین وبینار بینالمللی از سلسله نشستهای تخصصی ایرانشناسی با عنوان: «بررسی جایگاه ایرانشناسی در بنگلادش»

بنیاد ایرانشناسی بهمنظور گسترش مطالعات و برقراری ارتباطات در حوزههای ایرانشناسی، تلاش علمی خود را به معرفی یا شناساندن ایران و جلوههای تاریخی تمدنی این سرزمین در قالب مجموعهای از گفتگوهای علمی با نهادهای ایرانشناسی و ایرانشناسان معطوف داشته است که، در همین راستا نخستین وبینار بینالمللی در این حوزه را با عنوان «بررسی جایگاه ایرانشناسی در بنگلادش»، روز دوشنبه، ۲۰ بهمن ۱۳۹۹، در بنیاد ایرانشناسی برگزار کرد.
به گزارش معاونت اطلاعرسانی و امور بینالملل بنیاد ایرانشناسی، این گفتگوی زنده علمی با سخنرانی اساتید ایرانشناس و زبان و ادبیات فارسی و همچنین با مشارکت نهادهای فرهنگی و دانشگاهی از سوی دو کشور ایران و بنگلادش، در قالب فضای مجازی برگزار شد. در ابتدای این نشست، پیام حضرت آیتا... سیدمحمد خامنهای، رئیس محترم بنیاد ایرانشناسی توسط آقای دکتر میردامادی، مدیرکل امور علمی و بینالمللی بنیاد ایرانشناسی، به شرح زیر قرائت شد:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام وآرزوی توفیق و سربلندی برای جامعه ایرانشناسان کشور برادر و عزیز مسلمان بنگلادش برای اینجانب موجب مسرت است که فرصتی فراهم گردید که بتوان اساتید و پژوهشگران حوزه ایرانشناسی به همسخنی و هماندیشی برای بررسی جایگاه و موقعیت ایرانشناسی در کشور بنگلادش بپردازند. بنیاد ایرانشناسی که هدف اصلی از تأسیس آن انجام مطالعات و تحقیقات علمی تخصصی بمنظور توسعه دانش ایرانشناسی و معرفی شایسته و ارائه چهره حقیقی فرهنگ، تاریخ و تمدن سرزمین و مردم ایران به جهان است، علاقهمند است با عنایت به ظرفیت و توان علمی خود زمینههای تقویت نهادهای ایرانشناسی در جهان و همکاری سازنده و مثبت با جامعه ایرانشناسان جهان را فراهم کند. ایران با توجه به غنای فرهنگی و تمدنی و جایگاه شایسته تاریخی در جهان همواره مورد توجه دانشوران و فرهیختگان جهانی واقع گردیده است. این سرزمین با بهرهمندی از یک تاریخ و فرهنگ درخشان، استعداد آنرا داشته که مورد توجه افکار و اندیشههای پیشرو جهانی واقع گردد. اگر نبود جایگاه والای فرهنگ و تمدن ایرانی، هرگز گستره دانشی با نام و نشان ایرانشناسی در تاریخ علم آشکار نمیشد، که جامعه بزرگ و فرهیختهای با نام ایرانشناسان به جستجو وکنکاشگری در آن بپردازند. ایرانشناسی که نامی جامع برای شاخههای متعددی از پژوهشهای ایرانشناختی همچون تاریخ و اسطوره، فرهنگ و تمدن، هنر و معماری، حقوق و اقتصاد و صد البته زبان و ادب فارسی و آنچه با نام ونشان این مردم و سرزمین ایران گره خورده، خود گستره پردامنهای از مطالعات و پژوهشها است که نهادهای ایرانشناسی و جامعه ایرانشناسان را به خود مشغول نموده است. اینجانب با توجه به وظیفه و مسئولیت علمی و اجرائی خود، علاقهمندم از تمامی مساعی و کوششهای علمی نهادها و ایرانشناسان جهان و بویژه ملت بنگلادش تشکر و قدردانی نمایم، که تمام تلاش و همت خود را صرف معرفی فرهنگ و تمدن و تاریخ ایران نموده اند. در این میان هستند ایرانشناسان پیشکسوت که مساعی و تکاپوهای علمی آنان در عرصه ایرانشناسی قابل تقدیر است. اینجانب همت دستاندرکاران این گفتگوی مثبت و سازنده علمی بین دانشوران و فرهیختگان دو کشور را ارج نهاده و توفیق و سربلندی مردم و سرزمین بنگلادش را از خداوند متعال خواستارم.
سیدمحمد خامنهای؛ رئیس بنیاد ایرانشناسی
همچنین، دکتر سیدعبدالمجید میردامادی، مدیرکل امور علمی و بینالمللی بنیاد، در این وبینار درباره تاریخ تمدن با شکوه ایران سخن گفت. بنابر گفته ایشان، سرزمین تاریخی ایران بنا بر آنچه آگاهان و صاحبنظران تاریخی بیان میدارند به وسعت سه قاره از مجموعه قارههای امروز جهان است. در دوره هخامنشیان وسعت ایران به ۱۱ میلیون کیلومتر مربع میرسید، یعنی ۵/۶ برابر وسعت ایران امروزی و هنگامی که ایران ۴۰ درصد جمعیت جهان را در زیر لوای خود داشت، بنابر گفته «هگل»، ایرانیان نخستین قوم تاریخی و ایران نخستین امپراتوری از میانرفته تاریخ است. امروز فارغ از هر ادعای ارضی، سرزمینی و جغرافیای تاریخی ایران که هم اینک دیگر ملل و مردمان جهان در آن زندگی میکنند، مطالعه عرصه فرهنگ و تمدن، جغرافیا و تاریخ، زبان و ادبیات، هنر و معماری، حقوق و اقتصاد و آنچه که مرتبط با نام ایران کهن و دوره نوین است، مطالعات ایرانشناسی را تشکیل میدهد. جایگاه تاریخی تمدنی و تاثیر فرهنگی برجای مانده از این میراث کهن در جهان، دانشگاهها، نهادهای علمی و شخصیتهایی را در جهان گذشته و امروز جذب شکوه و عظمت خود نموده به گونهای که شاهد تاسیس آکادمیهای مطالعات ایرانشناسی در سراسر جهان شدهایم.
وی هدف اصلی از تأسیس بنیاد ایرانشناسی را انجام مطالعات و تحقیقات علمی به منظور توسعه دانش ایرانشناسی و معرفی و ارائه چهره حقیقی فرهنگ، تاریخ و تمدن مردم و سرزمین ایران به جهانیان دانست و افزود: بنیاد ایرانشناسی به عنوان یک نهاد علمی آموزشی و پژوهشی در سال ۱۳۷۶ شمسی مطابق با ۱۹۹۷ میلادی با ایجاد یک ساختار و سازمان اداری زیر نظر نهاد ریاست جمهوری ایران تأسیس شد. این بنیاد با استقرار نهاد مرکزی در تهران، دارای ۱۷ شعبه در استان های کشور است.
وی در پایان سخنرانی خود به معرفی ظرفیتها و امکانات گسترده بنیاد ایرانشناسی برای بهرهبرداری محققان و پژوهشگران ایرانی و غیر ایرانی پرداخت. در ادامه دیگر سخنرانان به ایراد سخنرانی پرداختند و در پایان این نشست مجازی از دو ایرانشناس پیشکسوت؛ پروفسور کلثوم ابوالبشر استاد بازنشسته ایرانشناس، ملقب به مادر زبان و ادبیات فارسی در بنگلادش و پروفسور شمیم بانو استاد دانشگاه داکا، به واسطه یک عمر تلاش بی وقفه در حوزه آموزش زبان و ادبیات فارسی و ایرانشناسی تقدیر شد.